**بهونه بی بهونه**
نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 17 خرداد 1391برچسب:, توسط sara |

نگاه كن
من از ستاره سوختم
لبالب از ستارگان تب شدم
چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل
ستاره چین بركه های شب شدم
چه دور بود پیش از این زمین ما
به این كبود غرفه های آسمان
كنون به گوش من دوباره می رسد
صدای تو
صدای بال برفی فرشتگان
نگاه كن كه من كجا رسیده ام
به كهكشان به بیكران به جاودان
كنون كه آمدیم تا به اوجها
مرا بشوی با شراب موجها
مرا بپیچ در حریر بوسه ات
مرا بخواه در شبان دیر پا
مرا دگر رها مكن
مرا از این ستاره ها جدا مكن
نگاه كن كه موم شب براه ما
چگونه قطره قطره آب میشود
صراحی سیاه دیدگان من
به لالای گرم تو
لبالب از شراب خواب می شود
 به روی گاهواره های شعر من
نگاه كن
تو میدمی و آفتاب می شود


نظرات شما عزیزان:

ali
ساعت8:48---4 تير 1391
زيبا بود...



صدا كن مرا صداي تو خوب است صداي تو سبزينه ي ان گياه عجيبي ست كه درانتهاي انديشه ي حزن ميرويد...
پاسخ:mer30 dooste aziz


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: